Klasy młodsze na tropie Myślenia Krytycznego. Czy to możliwe?

Klasy młodsze na tropie Myślenia Krytycznego. Czy to możliwe?

Słysząc myślenie krytyczne patrzysz sceptycznie i myślisz: ” Czy to się da wprowadzić w klasach młodszych”, czy to nie za trudne? Jak to ma pomóc w nauce takim małym dzieciom. Do tego takie  hasła jak  rutyny, postawy to wszystko brzmi poważnie.  Ale przecież wiesz, że myślenie krytyczne to nie krytyka innych, ale uczenie myślenia, a rutyny to nie coś nudnego, a prosty sposób na uatrakcyjnianie lekcji, na pobudzanie dzieci do myślenia, łatwy sposób na zbieranie informacji o swoich uczniach.  No właśnie przecież zawsze o to  mi chodziło, żeby dzieci myślały, otwierały swoje umysły i umiały się tym dzielić.  Do tego były samodzielne, odpowiedzialne, twórcze i… więc w myśl zasady, jeśli nie spróbujesz to się nie dowiesz czy to działa,  rozpoczęłam przygodę z Myśleniem Krytycznym w pierwszej klasie.

Jak myślicie udało się?

Początki zawsze są trudne. Ale trudność była po mojej stronie, a dzieci jak zawsze zadziałały z energią i zaangażowaniem. Ogromna wiedza zdobyta na kursie z Myślenia Krytycznego prowadzonego przez Macieja Winiarka,  mnóstwo pytań, pomysłów, niepewności. Dlatego przed działaniem przemyślałam temat i wyciągnęłam wnioski.

  1. Mnóstwo wiedzy od czego zacząć – skup myśli wybierz jedną rzecz.
  2. Myślenie krytyczne rozwija wiele postaw, ja skupię się nad – Myślę o konsekwencjach.
  3. Dobiorę do tego rutyny – Widzę, myślę, zastanawiam się, wędrująca kartka.
  4. Dobiorę odpowiedni temat .

Teraz po takim zebraniu myśli, przygotowaniu mogłam rozpocząć działanie w klasie.

Do tematu „ Sprzątam ziemię” dobrałam:

Postawę: Myślisz o konsekwencjach

Rutyny: Widzę, myślę, zastanawiam się, wędrująca kartka

Zajęcia rozpoczęliśmy od oglądania filmu i prezentacji związanej ze sprzątaniem Ziemi:

https://view.genial.ly/5f62600e51337070914e06fc/presentation-sprzatanie-swiata?fbclid=IwAR3a3fE9P_5rZZY0WjxWKjHUEHufttWHXRlwQvQqRHqyyXPEh71TT1JIUpk

Później rozmowa na dany temat, ale nie zwyczajna, bo  z zastosowaniem rutyny : Widzę, myślę, zastanawiam się.

A co dzieci widziały? Mnóstwo śmieci, zanieczyszczeń.

A nad czym się zastanawiały? Czy trzeba po kimś sprzątać śmieci.

Już tutaj była okazja do myślenia, tworzenia pytań, zabawy i rozmów. A to dopiero początek. Teraz czas na wypowiedzi w formie rysunków czyli w formie, którą dzieci zazwyczaj lubią. Tematem rysunków był: „Co ja mogę zrobić, aby świat był czysty”. Temat wcale nie łatwy, co było widać podczas rozmowy, o tym co narysowaliśmy  bo pomysłów było wiele , ale takie, które mogą wykonać dorośli. Jednak do nauki wszystko wykorzystamy i prace plastyczne, które można było podzielić w kategorie: przekazuję , informuję, segreguję śmieci, sprzątam po sobie, ćwiczyły nasze umiejętności matematyczne.  Tak skończył się jeden dzień pracy i refleksja ,że jeszcze potrzebuję kontynuacji tego tematu.

 Ale Myślenie Krytyczne ma bogaty wachlarz rutyn i narzędzi dlatego mogłam dalej działać. Teraz zastosowałam rutynę wędrująca kartka,  gdzie dzieci pracując w grupie dorysowywały co mogą zrobić, aby było czysto wokół nas. Tutaj się działo. Zabawa, energia, pomysły, praca gdzie każdy mógł przedstawić swój pomysł chociaż zazwyczaj brak mu odwagi.

Czy znacie Gałąź logicznego myślenia ?

Pomaga  logicznie łączyć dane. Uczy dzieci myślenia i wyciągania wniosków. Dzięki temu narzędziu dzieci zobaczyły ,że to co robią ma wpływ na to jak wygląda nasz świat wokół nas. Gałąź poprowadziła nasze myślenie. Jeżeli wyrzucam śmieci byle gdzie to zbierają się góry śmieci, jeżeli zbierają się góry śmieci, to schną drzewa i rośliny, a jeżeli schnie przyroda to człowiek umiera. I tak poprzez zabawę, rysowanie, analizowanie, segregowanie, współpracę w pracy w grupie i wiele innych czynności doszliśmy do celu.

Na koniec cenna refleksja ucznia.

– Proszę panią , a my z kolegom to tak rzucamy śmieci jak chodzimy drogą.

I oczywiście teraz czas na odpowiedź na pytanie, które dzieci zadały na początku:

Czy sprzątać po kimś?

Dlaczego ludzie nie zbierają papierów?

Ale odpowiedź na te pytania zostawiam czytającym. Pobawcie się tak jak dzieci w myślenie, bo Myślenie Krytyczne to metoda pracy nie tylko dla dzieci, ale dla każdego z nas. Zwłaszcza w dzisiejszych zabieganych czasach, gdzie brak czasu na refleksje i Stop Think. Więc zatrzymaj się choć na chwilę , rozglądnij, pomyśl, myśl, ucz się myśleć i zauważać świat.

Pewnie zastanawiacie się jak się nam udało?

Świetna zabawa, pełne zaangażowanie, burza mózgów, refleksje uczniów, zebrana wiedza na temat jak pracuje moja klasa, drobne sukcesy.a I jak to oceniacie?