To jak to jest z tymi stereotypami? Postanowiliśmy rozprawić się z tematem na zajęciach wychowawczych. Moi ósmoklasiści są niczym różnokolorowe pudełko kredek, to indywidualiści, dyskutanci, świadomi, młodzi ludzie o różnorodnych poglądach i zainteresowaniach 😊.

Tu z pomocą przychodzą postawy i rutyny myślenia krytycznego oraz dobrany odpowiednio materiał pomocniczy. Reszta w rękach i głowach naszych uczniów.

Postawy MK

1. Potrafisz analizować, tworzyć hipotezy, oceniać.
2. Myślisz o konsekwencjach.
3. Kwestionujesz oczywistości, własne założenia.

Materiał:

– filmik  „Stop stereotypom” (https://www.facebook.com/watch/?v=1001829036829440)

Zaczęliśmy RUTYNĄ MYŚL, KOMBINUJ, ODKRYWAJ. Zapytałam uczniów, co już wiedzą na temat stereotypów, jaka jest definicja problemu i jego rozumienie.

Wypowiedzi uczniów w obszarze – myśl:

Stereotypy ograniczają nas, bo społeczeństwo nas jakoś nazywa i każe nam być takimi, jak te stereotypy.

Kiedy w filmach i serialach jest dobra reprezentacja różnych grup, to łatwiej myśleć w taki sposób, że nie wierzymy  w stereotypy.

Stereotypy są głupie i zdecydowanie za często są wykorzystywane jako argumenty, chociaż nie mają  nimi nic wspólnego.

Powtarzanie czegoś nieustannie, w kółko, sprawia, że dla niektórych staje się faktem.

Stereotyp nie bierze się z niczego.

Są, bo tak się przyjęło.

Łatwo oceniamy, np. po wyglądzie.

Są eksperymenty, które mówią, że stereotypy są podświadome.

Ludziom wydaje się, że są tolerancyjni.

Pytania uczniów w obszarze – kombinuj:

Dlaczego grupy społeczne i polityczne wykorzystują stereotypy, żeby nastawiać przeciwko sobie ludzi?

Dlaczego stereotypy są wykorzystywane w życiu codziennym  jako argumenty?

Dlaczego powtarzamy stereotypy, skoro w większości są one nieprawdziwe?

Dlaczego my w nie wierzymy? Skąd one się biorą?

Pomysły uczniów na zmianę w obszarze – odkrywaj:

-Weźmy stereotyp z różnych grup społecznych i „przepracujmy”.

-Otwórzmy swoją głowę na zdanie innych.

– Pracujmy nad postawą –„ja nie muszę mieć racji”, co sprawi, że zaczniemy z uwagą i tolerancją słuchać, co ktoś inny ma do powiedzenia. Wdróżmy postawę, która opiera się na zaufaniu do drugiego człowieka – „ciekawisz mnie i to, co masz, mówisz, myślisz; chcę cię poznać, ale nie zmieniać”.

– Patrzmy sobie w oczy.

Kolejnym krokiem było obejrzenie wspólnie filmiku „Stop stereotypom”, aby porozmawiać o wrażeniach, doborze prezentowanych w eksperymencie grup, odwadze i wstydzie. Polecam wszystkim ten krótki materiał, który wzrusza, przystępnie mówi o tym, że wszyscy gdzieś przynależymy i powinniśmy szukać tego, co nas łączy.

Na koniec zdalnego spotkania zapytałam Ósmoklasistów z czym wychodzą z dzisiejszych zajęć, co zabierają do codzienności.

Wskazywali konieczność rozmawiania ze sobą, bo ludzie muszą komunikować się otwarcie, bez strachu, bez wytykania błędów i różnic. Uczniowie podkreślali, aby nastawić się na wspieranie się podobieństwami. Powinniśmy unikać działań agresywnych. Mówimy, że ktoś zachowuje się jak zwierzę, a przecież agresja to domena ludzi, nie zwierząt. Tłumaczenie swojego zachowania naturą, to słaba wymówka człowieka.