Ty też możesz zmieniać świat! Zaprosiłam dzieci do rozmowy o supermocy, jaką jest umiejętność zmieniania świata. Inspiracji do zajęć było kilka, m. in. omawiane we wszystkich moich klasach lektur, a także historie niezwykłych bohaterów. Bardzo zależało mi, żeby – wychodząc od analizy postaw książkowych bohaterów – przejść do bohaterów dnia codziennego, moich uczniów. Chciałam.
Olga Tokarczuk w „Czułym narratorze” napisała: „Świat jest tkaniną, którą przędziemy codziennie na wielkich krosnach informacji, dyskusji, filmów, książek, plotek, anegdot. Dziś zasięg pracy tych krosien jest ogromny (…). To – jak myślimy o świecie i – co chyba ważniejsze – jak o nim opowiadamy, ma więc olbrzymie znaczenie (…). Ten, kto ma i snuje.
Nigdy nie mów, że wiesz. To usłyszane gdzieś zdanie zachęca mnie, by każda lekcja stała się miejscem budowania wiedzy płynącej z poszukiwania odpowiedzi w oparciu o dziecięce rozważania. Lekcja to znakomita okazja do zadawania pytań – umiejętności, która jest sercem myślenia krytycznego Rolą nauczyciela jest stworzenie warunków, by dzieci stały się refleksyjnymi myślicielami, których cechuje.
Każda lekcja jest okazją do tego, by wprowadzać wiedzę nie tylko o przedmiocie, ale przede wszystkim o tym, jak kształtować postawy myślenia krytycznego, takie jak m.in.: kwestionowanie oczywistości, umiejętność przetwarzania informacji, zdolność analizowania, oceniania, odróżniania faktów od opinii, rozwiązywanie problemów czy rozpoznawanie emocji (potrzeb) swoich i innych osób. Lekcja języka polskiego daje możliwość sięgania.
