Zdalnie, czy stacjonarnie, warto i trzeba rozmawiać. A o czym? Najlepiej o wszystkim, by wzmacniać relacje, pogłębiać zaufanie i czuć się ważnym, potrzebnym w grupie. Tym razem w klasie 5b zajęliśmy się zdrowiem naszej planety i możliwymi działaniami uczniów w tym kierunku. A zaczęliśmy od …drzewa 😊.

Nasze ekologiczne spotkanie odbyło się na trzech zdalnych godzinach wychowawczych w oparciu o dwie postawy myślenia krytycznego:

1. Rozpoznajesz swoje i innych osób emocje.
2. Potrafisz przetwarzać informacje.

Na początek rutyna MOST 1 do wyrazu „drzewo”, dzięki której „rozruszaliśmy komórki”, włączyliśmy kojarzenie i sprawdziliśmy, co już wiemy w tym temacie. Ponadto twórcze zadawanie pytań i tworzenie porównań, miód na serce polonistki.

Następnie uczniowie wysłuchali nagrania z treścią książki „Ostatnie drzewo w mieście”. We wspólnym pliku do edycji  zapisywali swoje refleksje. Wykorzystaliśmy do tego zadania moc rutyny WIDZĘ, MYŚLĘ, ZASTANAWIAM SIĘ. Kiedy omówiliśmy zapisane treści, przeszliśmy do historii o  Kehkashan Basu z książki „Mali bohaterowie. Dzieci, które zmieniły świat”. Po zapoznaniu się z życiorysem i ideą sadzenia drzew, uczniowie pracowali nad swoją refleksją. Niektórzy zapisywali krótką wypowiedź lub słowa klucze do opowieści Kehkashan (dziesięć wyrazów), inni korzystali z rutyny KOLOR/SYMBOL/OBRAZ. Przeszliśmy do dyskusji o wrażeniach, powstałych notatkach oraz punktów wspólnych obu wykorzystanych na lekcji utworów.

Po tych rozważaniach kolejnym krokiem było przygotowanie  w wersji przestrzennej konstrukcji (metoda #legologos,  https://www.facebook.com/legologos ), związanej z tym, jakie dzieciaki miały przemyślenia z omawianym tematem. Uczniowie pracowali samodzielnie przez 10 minut i przesyłali zdjęcia swoich prac, które po kolei omawialiśmy. Najpierw spostrzeżenia i obserwacje uczniów, którym przysłuchiwał się autor dzieła. Potem krótkie podsumowanie ucznia, którego pracy wypowiedzi dotyczyły. Wyobraźnia, analizowanie, kwestionowanie i tworzenie powiązań – zaskakujące i oczarowujące. Na zakończenie spotkania z tematem zastosowaliśmy rutynę DRABINA METAPOZNANIA w celu podsumowania lekcji. Uczniowie bez problemu wskazali czego, jak i po co się nauczyli, a co najważniejsze wiedzieli, w jakiej sytuacji z tego skorzystają.

Praktykowanie MK to czysta przyjemność dla uczniów   i nauczyciela. Warto zwrócić też uwagę na rozwój umiejętności kreatywnego myślenia, współpracy i dobrej komunikacji, tak ważnej podczas zajęć, ale przede wszystkim w życiu codziennym. Przy okazji lekcja wpisała się w kształtowanie kompetencji kluczowych w zakresie nauk przyrodniczych. I tak, tak, realizowaliśmy założenia podstawy programowej 😊. W linku wypowiedzi uczniów wypracowane w Jamboard.

https://jamboard.google.com/d/1GrirUH5MS2InzqiSuPPZSSrXZqCg7D9dwix3gYNy3lA/edit?usp=sharing

Zdjęcia prac uczniów w załączniku.

Autor: Agnieszka Lampkowska